Belevingsonderzoek bij kinderen en jongeren.

Speltherapie met de jongste kinderen.

Individuele gesprekstherapie met jongeren

aangevuld met creatieve – en actiegerichte technieken.

Ouder-kind therapie.

Individuele therapie voor (wens)mama's en (wens)papa's.

Studiebegeleiding voor jongeren bij een professioneel geschoolde leerkracht.

Soms heb je als ouder vragen zoals;

Doe ik het wel goed? Staan wij als ouders wel op één lijn?

Hoe moeten we omgaan met moeilijk gedrag? Hoe geven we ons kind een moeilijke boodschap zoals een overlijden, een scheiding, een verhuis,…

Je kan dan als ouder een vraag tot opvoedingsondersteuning stellen.
Vaak loopt ouderbegeleiding parallel aan de begeleiding van je kind om jullie als ouders het begeleidingsproces te laten begrijpen en mee te ondersteunen.

Wanneer een kinderwens ontstaat, creëren we allemaal een beeld van de zwangerschap, de verwachte baby, hoe het kind zich bij ons gezin zal voegen en onze visie op het ouderschap.

Na de geboorte vindt er een natuurlijk aanpassingsproces plaats waarin al onze denkbeeldige beelden aan de realiteit worden getoetst. Dit kan leiden tot diverse vragen ("Is dit het nu?"), intense gevoelens van schuld, angst, verdriet, ... en gedachten die we mogelijk als gênant ervaren of niet durven uiten ("Waarom huilt de baby nu weer? Ik ben zo moe, ik wil gewoon slapen!").

Hoewel dit een natuurlijk proces is, kan het soms erg intens zijn, waarbij een luisterend oor en extra ondersteuning behulpzaam kunnen zijn. 

Zowel bij moeders als vaders brengen zwangerschap en bevalling psychische veranderingen teweeg. Dit kan psychische moeilijkheden of vragen uit het verleden opnieuw naar boven brengen en de huidige psychische veerkracht kan worden overbelast door interne en externe factoren.

Wat als de bevalling zeer zwaar of zelfs traumatisch was? 

Indien je het gevoel hebt dat je geen band lijkt te vormen met je kindje? 

Wat als de babyblues niet zomaar verdwijnen en je je depressief voelt? 

Wat als het krijgen van kinderen als koppel niet zo eenvoudig blijkt te zijn en je geconfronteerd wordt met vruchtbaarheidsproblemen?

Als je als wensouders merkt dat je diepgewortelde kinderwens niet in vervulling gaat? 

Wat als je te maken krijgt met zwangerschapscomplicaties en/of een prenatale diagnose, bijvoorbeeld na een NIPT-test? 

Wat als je afscheid moet nemen van je kindje? 

Dit alles betekent een rouwproces, het rouwen om het verlies van het beeld van je kindje, jou als (wens)ouder, jou als individu en jullie als gezin. 

In onze praktijk bieden we een veilige ruimte waar je al je vragen en gevoelens als kersverse ouder of wensouder kunt verkennen.

We nodigen je zelfs uit om tijdens je moederschapsrust en daarna je baby mee te brengen naar de praktijk. 

Een vroeggeboorte wordt gezien als een traumatische periode of een crisis, zowel voor de baby als de ouders en hun context. 

Tijdens het verblijf van je baby op neonatologie of NICU worden jullie en je baby omringt door medische hoog-professionelen en een hoogtechnologisch kader. Hoewel de alarmen en de apparatuur aanvankelijk een serieuze impact hadden op jullie, je misschien elk alarmpje met angst aanhoorde, werden jullie dit naar verloop van tijd gewoon, wisten jullie wat dit betekende voor jullie kindje. 

Eens thuis valt die hoogtechnologische omgeving weg en is jouw vertrouwd personeel op neonatologie niet binnen een minuut aan je zijde. Dit kan zorgen voor ongerustheid, angst, je kindje vaak checken, het ervaren van een dubbelheid waar je enerzijds zo graag je kindje wil tonen aan de buitenwereld maar anderzijds ben je bang voor wat bezoekers kunnen betekenen voor de gezondheid van je kindje. Dit zijn allemaal normale gevoelens na een vroeggeboorte. 

Eens thuis geven ouders van couveuse kindjes vaak aan dat zij in een zwart gat vallen, zich plots overvallen voelen door de zwaarte van de voorbije weken, zelfs maanden. Ze ervaren sterke schuldgevoelens, angst, onzekerheid over de gevolgen en de ontwikkeling van hun te vroeg geboren kindje, ze hebben het gevoel zo veel gemist te hebben, ervaren gevoelens van verlies (geen "normale" zwangerschap of gewone bevalling, etc.), kunnen ze post-traumatische herbelevingen hebben (bv. het horen van de alarmen,etc.), enzovoort. 

Dit alles verdient aandacht, zorg en erkenning, ook als je thuis bent. 

Vanuit mijn expertise op neonatologie in het ZAS Middelheim, bied ik thuisbegeleiding aan om samen deze zeer intense periode een plaatsje te geven. Hierbij wil ik ondersteuning bieden aan ouders van een couveuse kindje, de prille relatie tussen ouders en hun baby na een vroeggeboorte bevorderen en "the village" rond de ouders en het kindje ondersteunen.